jueves, 6 de junio de 2013
miércoles, 5 de junio de 2013
letras de canciones
NON QUERO NADA DE TI
Despois de tanto tempo vivindo chachi ghuai, ahora colles mala puta e me clavas por detrás.
Escríbesme chorradas e non paras de chamar, mandaríache á merda si che quixera falar.
Andas con tipos que che poden levar a moitos máis sitios cá lambeta de meu pai.
Eu che ofresín de todo corasón, a cosiña, a salita e a miña habitasión.
Non quero nada de ti, non quero nada de ti, nin o Rosario de tu puta madre,
¡Ai pendeja! ¡Asoméjaste a tu padre!
Dis por ahí que ando borracho como un can, que son un desjrasiado e que me portei moi mal,
e ahora mala perra me volves a chamar, me contas catro contos pra volverme a liar.
Non quero quero que me mires cando me vexas pasar, andando pola calle ou sentado nalghún bar.
Si che pasa a ti algho paresido, ¡ Ai filla de puta ben o tiñas meresido !
ANGELITO PASTILLERO
Este tema que vos narro
é difísil de contar
non tratar espectadores
en prinsipio de imitar
Pois trata dun individuo
único e de lacha
destes héroes nasionales
de profunda relevansia
Destacou na medisina
pero non por cursala
destacou nas revisións
con doctores, en farmasias
El falaba con farolas
o rapás é encantador
resitaba aquel poema:
Sabor, que justo dá el sabor,
chupi caramelo, derróncalle un juevo (Bis)
Por pasarse coa materia
nunha época de hippies
non baixou do resplandor
por comerse tantos tripis
El merese un jran respeto
pois hoxe está en el sielo
que bonito, que alboroto
angelito pastillero
Angelito pastillero
que rapás, si señores
ofreseulle a San Pedro
siento y un mil sabores
O San Pedro enrollado
deulle paso ó veterano
e unha ves introdusido
máis de un xa está no visio
Sabor, que justo dá el sabor,
chupi caramelo, derróncalle un juevo...
CARRAPITO TESO
Eu non son tan rara, desía a pobre rapasa, cando se buralaban os seus amighos da infansia.
¡Déixademe, hostia! que eu non vos fixen nada. Ai non me queimedes, a min.
Carrapito teso, cara de conexo, vai lava-la cara, que che cheira ó mexo!
Pasaron quinse anos, Encarna foi cresendo. Medráronlle as tetas, restarou por completo.
Mirade rapases, que antes era un feto, á que lle disíamos nós:
carrapito teso, cara de conexo, vai lava-la cara, que che cheira ó mexo!
¡Encarna, que boa estás! ¿Onde deixache-las trensas que solías levar?
¡Encarna, vente pra acá! E amósanos o que antes non paresías criar.
¡Carrapito teso, cara de conexo, vai lava-la cara, que che cheira ó mexo!
¡Encarna, que boa estás! ¿Onde deixache-las trensas que solías levar?
¡Encarna, vente pra acá! E amósanos o que antes non paresías criar.
¡Carrapito teso, cara de conexo, vai lava-la cara, que che cheira ó mexo!
¡Carrapito teso, cara de conexo, vai lava-la cara, que che cheira ó mexo!
O MEU HOME É MARIÑEIRO
meu home é mariñeiro
e pasa a vida no mar
sólo bota un mes en terra
todo o ano a traballar
O que quero é un carpinteiro
que cando veña de chollar
me bote a man pola sintura
pa podelo ajasallar
Non, non son ninjunha jata
das que poden rabuñar
quero ó meu home na cama
cando me vaia deitar
Ando da casa pá plasa
da cosiña pó salón
do médico para a farmasia
mirando os partes da televisión
Tampouco son de palmeira
yes. O.K. compañeiro
poñénche a maleta na porta
pa mandarche a navejar
As cancións dos mariñeiros
que falan de libertá
escríbeas xente de terra
sin nin puta idea do mar (x4)
QUERO JOSAR
Sete cuncas de viño unha vella de gholpe bebeu, rebentoulle o cordón do xustillo de tanto que encheu.
Tiña sede e bebeu outras sete e mais estorou, fixo como un foghete no aire chis-pun e estoupou.
Eu quero, eu quero josar, e encherme de viño ata rebentar.
Eu quero, eu quero josar, e morrer empalmado con unha botella na man.
Andar quente, tirado ou de lado, ou senón coma un can, mexar detrás dunha esquina e volver a carghar.
Pois mirade, que o tempo non para e axiña se vai, disfrutade, bebede e trincade, non vos vido máis.
Eu quero, eu quero josar, e encherme de viño ata rebentar.
Eu quero, eu quero josar, e morrer empalmado con unha botella na man.
Eu quero, eu quero josar, e encherme de viño ata rebentar.
Eu quero, eu quero josar, e morrer empalmado con unha botella na man.
SIPRI STARLUX
Sipri play guitar con vestimenta jai
non te espantes papa,
pitillo na man
vasme atufar
porque é un espesial man,
bendito é Siprian.
Sije Siprian, sincopas a tuto pleno
vai soar en japan,
dijocho Sipriancinho
arijato curmán
con unha sola man toca o highway star
Subeuna as espaldas
e quedaron coma pasmóns
deus non veu unha jaita
solo veu catro fans e o sobriño de Manel
Sintin estoupar,
Marian fisolle vudú
el dixo oscuas, dixo ostras
menuda jambada
o home toleu, tirou a jitarra o chan
Cajo no dios que vos fixo,
Sipri saca, nom lles des máis, ai!
para o carro Mesías
recapasita Siprian,
ti eres fenomenal.
Despois de tanto tempo vivindo chachi ghuai, ahora colles mala puta e me clavas por detrás.
Escríbesme chorradas e non paras de chamar, mandaríache á merda si che quixera falar.
Andas con tipos que che poden levar a moitos máis sitios cá lambeta de meu pai.
Eu che ofresín de todo corasón, a cosiña, a salita e a miña habitasión.
Non quero nada de ti, non quero nada de ti, nin o Rosario de tu puta madre,
¡Ai pendeja! ¡Asoméjaste a tu padre!
Dis por ahí que ando borracho como un can, que son un desjrasiado e que me portei moi mal,
e ahora mala perra me volves a chamar, me contas catro contos pra volverme a liar.
Non quero quero que me mires cando me vexas pasar, andando pola calle ou sentado nalghún bar.
Si che pasa a ti algho paresido, ¡ Ai filla de puta ben o tiñas meresido !
ANGELITO PASTILLERO
Este tema que vos narro
é difísil de contar
non tratar espectadores
en prinsipio de imitar
Pois trata dun individuo
único e de lacha
destes héroes nasionales
de profunda relevansia
Destacou na medisina
pero non por cursala
destacou nas revisións
con doctores, en farmasias
El falaba con farolas
o rapás é encantador
resitaba aquel poema:
Sabor, que justo dá el sabor,
chupi caramelo, derróncalle un juevo (Bis)
Por pasarse coa materia
nunha época de hippies
non baixou do resplandor
por comerse tantos tripis
El merese un jran respeto
pois hoxe está en el sielo
que bonito, que alboroto
angelito pastillero
Angelito pastillero
que rapás, si señores
ofreseulle a San Pedro
siento y un mil sabores
O San Pedro enrollado
deulle paso ó veterano
e unha ves introdusido
máis de un xa está no visio
Sabor, que justo dá el sabor,
chupi caramelo, derróncalle un juevo...
CARRAPITO TESO
Eu non son tan rara, desía a pobre rapasa, cando se buralaban os seus amighos da infansia.
¡Déixademe, hostia! que eu non vos fixen nada. Ai non me queimedes, a min.
Carrapito teso, cara de conexo, vai lava-la cara, que che cheira ó mexo!
Pasaron quinse anos, Encarna foi cresendo. Medráronlle as tetas, restarou por completo.
Mirade rapases, que antes era un feto, á que lle disíamos nós:
carrapito teso, cara de conexo, vai lava-la cara, que che cheira ó mexo!
¡Encarna, que boa estás! ¿Onde deixache-las trensas que solías levar?
¡Encarna, vente pra acá! E amósanos o que antes non paresías criar.
¡Carrapito teso, cara de conexo, vai lava-la cara, que che cheira ó mexo!
¡Encarna, que boa estás! ¿Onde deixache-las trensas que solías levar?
¡Encarna, vente pra acá! E amósanos o que antes non paresías criar.
¡Carrapito teso, cara de conexo, vai lava-la cara, que che cheira ó mexo!
¡Carrapito teso, cara de conexo, vai lava-la cara, que che cheira ó mexo!
O MEU HOME É MARIÑEIRO
meu home é mariñeiro
e pasa a vida no mar
sólo bota un mes en terra
todo o ano a traballar
O que quero é un carpinteiro
que cando veña de chollar
me bote a man pola sintura
pa podelo ajasallar
Non, non son ninjunha jata
das que poden rabuñar
quero ó meu home na cama
cando me vaia deitar
Ando da casa pá plasa
da cosiña pó salón
do médico para a farmasia
mirando os partes da televisión
Tampouco son de palmeira
yes. O.K. compañeiro
poñénche a maleta na porta
pa mandarche a navejar
As cancións dos mariñeiros
que falan de libertá
escríbeas xente de terra
sin nin puta idea do mar (x4)
QUERO JOSAR
Sete cuncas de viño unha vella de gholpe bebeu, rebentoulle o cordón do xustillo de tanto que encheu.
Tiña sede e bebeu outras sete e mais estorou, fixo como un foghete no aire chis-pun e estoupou.
Eu quero, eu quero josar, e encherme de viño ata rebentar.
Eu quero, eu quero josar, e morrer empalmado con unha botella na man.
Andar quente, tirado ou de lado, ou senón coma un can, mexar detrás dunha esquina e volver a carghar.
Pois mirade, que o tempo non para e axiña se vai, disfrutade, bebede e trincade, non vos vido máis.
Eu quero, eu quero josar, e encherme de viño ata rebentar.
Eu quero, eu quero josar, e morrer empalmado con unha botella na man.
Eu quero, eu quero josar, e encherme de viño ata rebentar.
Eu quero, eu quero josar, e morrer empalmado con unha botella na man.
SIPRI STARLUX
Sipri play guitar con vestimenta jai
non te espantes papa,
pitillo na man
vasme atufar
porque é un espesial man,
bendito é Siprian.
Sije Siprian, sincopas a tuto pleno
vai soar en japan,
dijocho Sipriancinho
arijato curmán
con unha sola man toca o highway star
Subeuna as espaldas
e quedaron coma pasmóns
deus non veu unha jaita
solo veu catro fans e o sobriño de Manel
Sintin estoupar,
Marian fisolle vudú
el dixo oscuas, dixo ostras
menuda jambada
o home toleu, tirou a jitarra o chan
Cajo no dios que vos fixo,
Sipri saca, nom lles des máis, ai!
para o carro Mesías
recapasita Siprian,
ti eres fenomenal.
HERDEIROS DA CRUS
En 1993 presentan su primer trabajo en directo, A cuadrilla de Pepa a loba, que publican en 1994 y en el que se incluyen canciones que rápidamente alcanzan popularidad entre la juventud gallega de los 90 como Quero josar o R7-O Jran batacaso, aunque el éxito les llegará de la mano del single Que jallo é que se emitía en el programa infantil Xabarín Club.
Destacan como influencias musicales del grupo los grandes clásicos del rock and roll, sobre todo los Rolling Stones, grupo de cabecera del principal creador de las canciones, Tuchiño. Si bien en cuanto a temática y estética de grupo y letras, podrían parecerse más a AC/DC.
Cuando con Está que te cajas Heredeiros da Crus se convierten en el grupo gallego con mejor aceptación comercial, queda sentenciado su éxito. También son el primer grupo de rock en gallego en grabar un doble directo All Right Chicago o un DVD Chicarrón. Además sus pequeñas escapadas al extranjero: Portugal, Nueva York, Londres ... han contado con una buena afluencia de público.
En 1997, Heredeiros da Crus fue una de las bandas que colaboró en el disco de reivindicación L'asturianu muévese, reversionando su tema Frenaso no calsonsillo como Frenazu nel calzonciellu con la colaboración de Xune Elipe.
Actualmente, sus componentes se encuentran volcados en otros proyectos.
• Tonhito de Poi está iniciando su carrera en solitario después de lanzar discos con "A Banda de Poi" y "Tonhito de Poi e Rasa Loba".
• Javi en "Jabon Blue" con el que ya tiene 3 discos en el mercado.
• Tuchiño con "Recambios Tucho", grupo que versiona a los mismos Heredeiros y con el que ha sacado temas nuevos del mismo estilo.
• Fran Velo con "Mustang", grupo que adaptan clásicos del rock en formato acústico.
A principios de 2012 se confirma que vuelven a juntarse mediante la página web www.volvenosmaisjrandes.com, mediante la cual personajes famosos de Galicia hablan de la vuelta de los más grandes, sin decir en ningún momento el nombre del grupo, creando así la intriga de si son ellos o no. El regreso se produce el día 3 de marzo, con un concierto en la sala LP45 de Órdenes de casi 3 horas de duración, en el que repasan sus temas más conocidos. Dias después de la actuación y ante la gran acogida por parte del público confirman que se volverán a reunir para tocar.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)